Mexican Hat

Vandaag staat de op een na langste rit op het programma, van Phoenix naar Mexican Hat, rond de 580 Km. In deze rit zaten twee detours, éen naar Sedona en één naar Wupatki Vulcano & Monument. De reis bleek prachtig met vele wisselingen der natuur.
We begonnen natuurlijk met de cactuswoestijnen van Arizona. Door de stijging verdwenen de cactussen langzaam uit het beeld. Vóór Flagstaff gingen we van de snelweg af om via Red Rock Country en Sedona naar Flagstaff te gaan. Een fantastische keuze achteraf want deze route was adembenemend. Bij de ingang hebben we ook onze National Park Pass opgehaald, die we voor meerdere parken nodig zullen hebben. De rode rotsen tussen het vele groen was zeer indrukwekkend. Voorbij Sedona werd de natuur bosrijker met meer hoogteverschillen. Bovenaan had je een prachtig uitzicht over de vallei.
In Flagstaff hebben we geluncht, waarna we onze weg via een deel van Route 66 hervatten. Geeft toch een nostalgisch gevoel, als je hier overheen rijdt. Onze tweede detour vanf HW 89 naar Wupatki was ook wel een bijzondere. Onder aan de Sunset-krater (bleek later, want dat stond niet aangegeven) was de grond een woestenij, en tot ver in de wijde omgeving was de grond nog zwart van de lava. Mijlen verderop was de Wupatki monument, een 100 kamers tellende pueblo aan de rand van de Navajo woestijn.
Naarmate we verder naar het noorden reden werd het ook steeds meer bewolkt, waaide het flink en koelde het af. Zelfs viel af en toe een druppel. Dit maakte de rit door de woestijn wel aangenaam. Ook hier hadden we te maken met verschillende uitzichten, van begroeid en rode gesteenten tot witte kale vlakten. Tegen de avond naderden wij Mexican Hat. Hiervoor moesten we langs Monument Valley rijden, waar wij morgen naar toe gaan. De zeer imposante Tafelberg doemde op aan de horizon. Zo’n 20 mijl verderop lag in het midden van nergens aan de San Juan River Mexican Hat, van bovenaf tellend bestaande uit zo’n 15 gebouwen. Het hotel was prima, de kok in het plaatselijke restaurant deed goed zijn best aan zijn swingende barbecue om alle toeristen van die avond van eten te voorzien. Het hotel zei voorzien te zijn van internet, ik leek ook wel een soort van verbinding te hebben, echter ik kreeg het gevoel dat de websites via UPS aangeleverd moesten worden. Morgen maar weer een poging om deze dag up te loaden.

Quote of the day: "Golfen is net als knikkeren, alleen dan wel voor mensen die niet willen bukken."

------------>

Reacties op bovenstaand reisverslag

Ruud&Ineke

21 juli 2009

Jongens,jongens wat een prachtige foto's!
Adem benemend! Je ziet dat wel eens ergens in een boek ofzo, maar het is niet te bevatten dat jullie daar waren! ja,we dachten al,het is stil we horen niks meer!En meisjes,jullie staan er goed op hoor,we gebruiken ze als achtergrond,is toch wel apart he!Goede reis verder en veel plezier xx

Marianne

21 juli 2009

Dat ziet er geweldig uit! Ik mis alleen nog wat indianen op de foto... het is uberhaubt heel rustig daar of lijkt dat maar zo? Waarschijnlijk zijn jullie de enige die met dat hete weer op pad gaan (typical Dutch).
Leuk om zo mee te lezen!
Geniet lekker en tot gauw!
Michel, Marianne en kids