Bryce Canyon National Park
Door: Michel
Blijf op de hoogte en volg Michel
21 Juli 2009 | Verenigde Staten, Bryce Canyon
Vandaag redelijk vroeg uit de veren om te ontbijten op onze favoriete stek van het Resort. De blunder van de ober “How are you today, welcome back, I recognize you” wist hij redelijk smooth recht te trekken. Gezien het regenachtige weer besloten we Arizona achter ons te laten en door te rijden nar Bryce Canyon National Park, wetende dat we hiermee the Horseshoe Bend en Antelope Canyon niet meepikken deze vakantie.
De rit naar Bryce ging niet standaard over HW 89, maar moest ons via een deel van The Grand Staircase Escalante naar Dixie National Forest brengen om zo naar Bryce over te steken. Deze weg bleek ook weer een off-road. Ook hier was werkelijk verder niemand te vinden. De noodzakelijke afslag hebben we nooit gevonden, zodat we nabij Alton weer op de 89 terecht kwamen. Achteraf toch ook prima, want de doorsteek van Dixie naar Bryce bleek later afgesloten in verband met een brand en de scenic byway HW 12 (the Red Canyon) was ook een beauty om overheen te rijden.
Denk je alles wel gezien te hebben op uitzonderlijk natuurgebied, blijkt Bryce Canyon National Park zeker in het top-rijtje thuis te horen. Wat een prachtige natuur gemaakt door “slechts” water, ijs en kalk. Terwijl wij naar het einde reden om vandaar uit op de terugweg de uitzichtpunten aan te doen, viel ons op dat een fors del van het bos afgebrand was. Sterker, hier en daar smeulde het nog en kon je de brand ruiken. Later lazen we bij een van de punten, dat vanwege de brand op 14 juli het park volledig afgesloten is en pas eergisteren weer open is gegaan. Wat dat betreft hebben we dan ook weer net geluk gehad.
Het was niet druk, maar dat had hoogst waarschijnlijk te maken met het voor deze omgeving matige weer met een continue dreiging tot regen (zijn wij inmiddels wel gewend). Aan de andere kant was het hierdoor heel goed te doen. We hebben op een na alle uitzichtpunten bekeken en waren zeer onder de indruk van dit spektakel. Ons hotel was net buiten het park in the Ruby Inn, een van de oudste onderkomens (vanaf 1924) van dit gebied. Voor de tweede avond achtereen mijn pet vergeten na het eten, maar ook nu weer teruggevonden de volgende ochtend bij het ontbijt.
Quote of the day: “Marley is a nature talent in English.”
-------------->
Reacties op bovenstaand reisverslag
Rob en Rini
23 juli 2009
Wat leuk om jullie reisverslag steeds te lezen en wat een machtig mooie plaatjes erbij. Geniet ze verder; maar dat zal wel lukken, denk ik.
Marianne
23 juli 2009
Wederom prachtige beelden! Die natural Bridge is waanzinnig mooi (o.a.)
Ik hoop dat de matrassen in the Ruby Inn niet uit 1924 waren....
de Vlakkies
Fie
23 juli 2009
Prachtig mooi jongens. Ik ben daar vroeger ook geweest met Joop en de kinderen. Het is hier ook goed heet zo we hebben de ac aan. En we hebben een plaag met grashoppers. Heel erg fyne ze hebben onze hele tuin opgegeten.
Veel plezier en groetjes.
Je Tante.
Gerry
24 juli 2009
Mooi he...
De rit naar Bryce ging niet standaard over HW 89, maar moest ons via een deel van The Grand Staircase Escalante naar Dixie National Forest brengen om zo naar Bryce over te steken. Deze weg bleek ook weer een off-road. Ook hier was werkelijk verder niemand te vinden. De noodzakelijke afslag hebben we nooit gevonden, zodat we nabij Alton weer op de 89 terecht kwamen. Achteraf toch ook prima, want de doorsteek van Dixie naar Bryce bleek later afgesloten in verband met een brand en de scenic byway HW 12 (the Red Canyon) was ook een beauty om overheen te rijden.
Denk je alles wel gezien te hebben op uitzonderlijk natuurgebied, blijkt Bryce Canyon National Park zeker in het top-rijtje thuis te horen. Wat een prachtige natuur gemaakt door “slechts” water, ijs en kalk. Terwijl wij naar het einde reden om vandaar uit op de terugweg de uitzichtpunten aan te doen, viel ons op dat een fors del van het bos afgebrand was. Sterker, hier en daar smeulde het nog en kon je de brand ruiken. Later lazen we bij een van de punten, dat vanwege de brand op 14 juli het park volledig afgesloten is en pas eergisteren weer open is gegaan. Wat dat betreft hebben we dan ook weer net geluk gehad.
Het was niet druk, maar dat had hoogst waarschijnlijk te maken met het voor deze omgeving matige weer met een continue dreiging tot regen (zijn wij inmiddels wel gewend). Aan de andere kant was het hierdoor heel goed te doen. We hebben op een na alle uitzichtpunten bekeken en waren zeer onder de indruk van dit spektakel. Ons hotel was net buiten het park in the Ruby Inn, een van de oudste onderkomens (vanaf 1924) van dit gebied. Voor de tweede avond achtereen mijn pet vergeten na het eten, maar ook nu weer teruggevonden de volgende ochtend bij het ontbijt.
Quote of the day: “Marley is a nature talent in English.”
-------------->
Reacties op bovenstaand reisverslag
Rob en Rini
23 juli 2009
Wat leuk om jullie reisverslag steeds te lezen en wat een machtig mooie plaatjes erbij. Geniet ze verder; maar dat zal wel lukken, denk ik.
Marianne
23 juli 2009
Wederom prachtige beelden! Die natural Bridge is waanzinnig mooi (o.a.)
Ik hoop dat de matrassen in the Ruby Inn niet uit 1924 waren....
de Vlakkies
Fie
23 juli 2009
Prachtig mooi jongens. Ik ben daar vroeger ook geweest met Joop en de kinderen. Het is hier ook goed heet zo we hebben de ac aan. En we hebben een plaag met grashoppers. Heel erg fyne ze hebben onze hele tuin opgegeten.
Veel plezier en groetjes.
Je Tante.
Gerry
24 juli 2009
Mooi he...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
