Zion Park
Door: Michel
Blijf op de hoogte en volg Michel
22 Juli 2009 | Verenigde Staten, Washington, D. C.
Wat staat ons nog te wachten na al het natuurgeweld van afgelopen dagen, vroegen wij ons af. Met deze onzekerheid besloten we deze ochtend wat rustiger aan te doen en onder andere eerst de pet weer op te halen. Ook eerst nog even tanken voor we wegreden. Een aantal stations hebben alleen een pay-first. Ik heb geen idee hoeveel er in zo’n tank kan bij standje x. Daarbij wil ik gewoon een volle tank, dus bij die stations rijden we maar gewoon weer door.
De lucht was strak helder blauw, dat belooft wat voor vandaag. We moesten eerst weer via de HW 12 om uiteindelijk in Zion Park te komen en reden dus weer door de Red Canyon, wat we ditmaal uitgebreider bekeken hebben. Blijft imposant, al dat groen op die rode rotsen.
Halverwege de rit hadden we plots bereik: even stoppen om de nodige telefonische en SMS-handelingen af te wikkelen. Rond 11 uur arriveerden we in Zion Park. De oostelijke ingangsroute was wederom een beauty om doorheen te rijden. Er is maar een beperkt eigen transportmogelijkheid door het park, om in het overgrote deel te komen moet je met de shuttlebus. Vandaar dat we eerst naar het hotel zijn gereden bij de westelijke ingang om daar over te stappen op de shuttlebus. Maar eerst inchecken, dan is dat maar gebeurd en nog even een hotdog scoren, die we bij de verderop in het dorp hebben gehaald en off we go. Damn, onze national park pass vergeten, dat wordt weer teruglopen naar het hotel.
Al met al waren we pas rond half drie echt in het park. De shuttlebus heeft een aantal stopplaatsen, vanwaar je te voet verder op pad kunt. We hebben daarom maar de moeilijke, langere trails geschrapt van ons programma, maar wat overbleef was ruim voldoende om volop te kunnen genieten van de bijzondere natuur van Zion Park. Om het feest kompleet te maken kwamen we langs de Virgin river ook nog herten tegen. Al lopend in de canyon begon het boven te donderen. Het was inmiddels tegen zessen, dus geen probleem om met de shuttlebus terug te gaan. Bij het hotel aangekomen hebben we eerst nog nagenoten op het balkon met uitzicht op de Watchman, waarna we aan ons welverdiende dinertafel zijn aangeschoven. Er kon nog meer natuurgeweld bij, dat was wel duidelijk.
Quote of the day: "Nu weet ik waarom Lucky Luck sneller kon schieten dan zijn schaduw. In Arizona heb je geen schaduw."
---------------->
Reacties op bovenstaand reisverslag
Ruud & Ineke
25 juli 2009
Hallo jongens,
Zo,dat is me weer een mooie reeks!Ja, blijft altijd mooi om deze natuur wonderen te mogen zien!Lekker zo,je hotel vlak in de buurt! Enne,ik wist dat de meisjes ook natuur wonderen zijn maar in het engels ook,dat is heeel erg handy!!
Veel plezier en goeie reis verder. liefs xx
De lucht was strak helder blauw, dat belooft wat voor vandaag. We moesten eerst weer via de HW 12 om uiteindelijk in Zion Park te komen en reden dus weer door de Red Canyon, wat we ditmaal uitgebreider bekeken hebben. Blijft imposant, al dat groen op die rode rotsen.
Halverwege de rit hadden we plots bereik: even stoppen om de nodige telefonische en SMS-handelingen af te wikkelen. Rond 11 uur arriveerden we in Zion Park. De oostelijke ingangsroute was wederom een beauty om doorheen te rijden. Er is maar een beperkt eigen transportmogelijkheid door het park, om in het overgrote deel te komen moet je met de shuttlebus. Vandaar dat we eerst naar het hotel zijn gereden bij de westelijke ingang om daar over te stappen op de shuttlebus. Maar eerst inchecken, dan is dat maar gebeurd en nog even een hotdog scoren, die we bij de verderop in het dorp hebben gehaald en off we go. Damn, onze national park pass vergeten, dat wordt weer teruglopen naar het hotel.
Al met al waren we pas rond half drie echt in het park. De shuttlebus heeft een aantal stopplaatsen, vanwaar je te voet verder op pad kunt. We hebben daarom maar de moeilijke, langere trails geschrapt van ons programma, maar wat overbleef was ruim voldoende om volop te kunnen genieten van de bijzondere natuur van Zion Park. Om het feest kompleet te maken kwamen we langs de Virgin river ook nog herten tegen. Al lopend in de canyon begon het boven te donderen. Het was inmiddels tegen zessen, dus geen probleem om met de shuttlebus terug te gaan. Bij het hotel aangekomen hebben we eerst nog nagenoten op het balkon met uitzicht op de Watchman, waarna we aan ons welverdiende dinertafel zijn aangeschoven. Er kon nog meer natuurgeweld bij, dat was wel duidelijk.
Quote of the day: "Nu weet ik waarom Lucky Luck sneller kon schieten dan zijn schaduw. In Arizona heb je geen schaduw."
---------------->
Reacties op bovenstaand reisverslag
Ruud & Ineke
25 juli 2009
Hallo jongens,
Zo,dat is me weer een mooie reeks!Ja, blijft altijd mooi om deze natuur wonderen te mogen zien!Lekker zo,je hotel vlak in de buurt! Enne,ik wist dat de meisjes ook natuur wonderen zijn maar in het engels ook,dat is heeel erg handy!!
Veel plezier en goeie reis verder. liefs xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
