All's well that ends well (W. Shakespeare)

Vanuit Aiken vertrokken we naar Savannah, maar niet voordat er keihard getraind werd rond het hotel en en wederom een prima ontbijt-buffet. We gingen in tegenstelling tot het advies van Johan-Johan recht-toe recht-aan. Een mooie rit dwars door het landschap van South Carolina en bijna de enigen op de weg. Vlak bij Savannah kwamen we weer wat teken van leven tegen, waarop we besloten een smaakvergelijking te doen bij de Burger King. Drie Whopper juniors (twee met kaas), een Whoppper kaas, één coke en een kleine patat was de bestelling. Het bestellen van slechts een hamburger schijnt zeer lastig te bevatten voor een gemiddelde Amerikaan. So you don’t want a drink? And no fries? Om een lang verhaal kort te maken: We eindigden met zeven Whopper juniors (twee zonder kaas), twee Whoppers kaas, vier patat, twee cola’s en twee stukken pie (om het goed te maken). En dat voor 9 dollar, niet slecht.
We waren te vroeg bij ons hotel The Thunderbird (vergeet deze naam niet) in Savannah. Het lag 1 block van het centrum, dus dan maar eerst daar naartoe. Parkeren bleek in het centrum lastig, dus dan maar parkeren bij het hotel en vandaar uit te voet verder. Hé, we mochten nu wel inchecken, dus dan maar eerst inchecken, dan is dat maar gebeurd. Helaas hier geen zwembad. We kwamen bij onze kamer en het rook wat vreemd, naar uuhhhmmm, wat zal ik zeggen? Aha, ik weet het, naar pis, dat was het. Nu snel ons plan trekken…. Gebeld naar ons volgende hotel op Jekyll Island aan het strand.” Yes Sir, I’ve got a room available for tonight. “ “At what price, we will do it for less.” “I can give it to you for $ 119”. Dat is 60 dollar goedkoer dan onze andere twee nachten in hetzelfde hotel toen we drie maanden geleden boekten en slechts 5 dollar duurder dan The Thunderbird. “Oké, we’ll arrive at say five O’clock.” “Thank you, Sir, see y’all then.” So far so good.
Terug naar de incheckbalie van The Thunderbird. “I would like to check out.” “That’s oke, but you just arrived here?” zei de dame vriendelijk. “I know, but we don’t want to stay here.” “Oh, alright, you can check out….. wasn’t the room to your liking?” “Well, let’s put it this way, it smells like, uh, piss.” Op dat moment komt de manager binnen. Zij vertelt hem het verhaal, waarop hij vroeg: “what room were you in?” “two-o-four.” “Oh yes, heh, heh, that’s possible. Do you want another room? No? I’ll void your reservation, but you must sort it out yourself with hotels.com. They can call me anytime.” Hotels.com was uiterst vriendelijk en begrepen, waarom ik de reservering alsnog cancelde. Maar ze wilde eerst nog contact met het hotel hebben. Even on hold en alles was geregeld, met volledige refund. Op naar Jekyll Island.
Het was een kleine twee uur rijden, onderweg rijden door de swamps en een wilde krokodil gezien. Jekyll Island is afgeschermd van de buitenwereld. Hier is dan ook geen Billboard, neon reclame, fastfood restaurant of wat dan ook te vinden. Het hotel zelf ligt direct aan het strand van de Atlantische Oceaan. Nou ja, direct… er zitten twee zwembaden tussen. Dat wordt kiezen. ’s Avonds heerlijk gegeten in en visrestaurant en daarna nog even het strand op. De eerste Sand Dolllars werden al snel gevonden.
Nadat de zon volledig onder was nog even het zwembad in om af te koelen.Eenmaal in de kamer voor de verdiende nachtrust blaasde de airco rechtstreeks op het bed. Dan maar zonder airco, een beetje warmte zijn we wel gewend. Om twee uur s nachts lagen we klaarwakker van de hitte in de kamer, de kinderen sliepen gelukkig door. Buiten regende het hard. Het bed hebben we naar het midden van de kamer verschoven buiten de blaaslijn van de airco en deze aangezet. Dat scheelde enorm. Welterusten ...